کد مطلب:301343 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
فضیلت مادرش حضرت خدیجه
خدیجه علیهاالسلام نخستین زنی است كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم با او ازدواج فرمود 68 سال پیش از هجرت در خاندانی بزرگ و محترم دیده به جهان گشود و با اخلاق پسندیده و صفات برجسته تربیت یافته، به اندیشمندی و تیز هوشی و پاكدامنی متصف گشته تا آنجا كه در دوران جاهلیت در نزد قوم و قبیله اش به عنوان طاهره از او یاد می شد، وی دارای اموال فراوانی بود و تجارت داشت و از مردها در كار تجارت استفاده می كرد، از صداقت و امانت داری، بزرگواری و خوش رفتاری حضرت كه با خبر شد از آن حضرت دعوت كرد تا سرپرستی امور بازرگانی او را به عهد گیرد، حضرت دعوت او را اجابت كرد، و با میسره غلام وی به تجارت شام رفت، در بین راه، در نزدیكی صومعه راهبی نصرانی در زیر سایه درختی به استراحت پرداخت، راهب كه آن حضرت را دید پرسید این مرد كیست؟ گفتند: از قریش است و اهل حرم می باشد، راهب گفت: در زیر این درخت هیچ گاه كسی به جز پیامبر فرود نیامده است، حضرت مال التجاره را فروخته و آن چه كه می خواست خریداری نموده و به مدینه مراجعت كرده اموال خدیجه را به وی داد. [1] .
میسره سخنان راهب را به خدیجه گفت: خدیجه نسبت به حضرت اظهار تمایل كرده و خواهان ازدواج با او شد، وی از اشراف قریش و دارای حسب و نسب سرشناسی بود و اموال فراوانی داشت حضرت پیشنهاد خدیجه را با عموهای خود در میان گذاشت، حمزه نزد پدر او خویلد رفته و وی را برای حضرت رسول از او خواستگاری كرد، خویلد با این ازدواج موافقت نموده و این ازدواج صورت گرفت. [2] .
در كتاب «الاستیعاب» آمده: در این مطلب كسی اختلاف ندارد كه تمام فرزندان حضرت رسول غیر از ابراهیم، همگی از خدیجه می باشند و چنین گوید: كه مورخان همگی گفته اند كه وی چهار دختر برای حضرت آورد كه همگی دوران بعثت پیامبر را درك كرده و مسلمان شدند، «زینب» كه بزرگترین فرزند حضرت بود با ابوالعاص بن ربیع خواهرزاده خدیجه ازدواج كرد، و «فاطمه زهراء علیهاالسلام» كه كوچكترین فرزند خدیجه بود، با حضرت علی ازدواج كرد و ذریه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم منحصر در فرزندان او است.
دو دختر دیگر، رقیه و ام كلثوم می باشند (كه یكی بعد از دیگری با عثمان ازدواج كردند).
همه مورخان بر این مطلب اجماع دارند كه خداوند پسری به نام قاسم به آن حضرت داد كه به مناسبت داشتن پسری با این اسم به آن حضرت
كنیه ابوالقاسم دادند.
زبیر بن بكار گوید: او بزرگترین فرزند حضرت بود و در مكه از دنیا رفت...
و گفته شده است كه حضرت پسری به نام عبدالله داشته كه در حال كودكی از دنیا رفته است و به او طیب و طاهر نیز گفته می شد، وی بعد از بعثت حضرت متولد شده است. [3] .
علامه مجلسی گوید: در كتاب الانوار و الكشف و اللمع و كتاب بلاذری آمده كه زینب و رقیه و ربیبه حضرت و فرزندان جحش بودند. [4] .
و نیز گوید: خدیجه یاور راستین اسلام بود، رسول خدا با وجود او آرامش و آسایش داشت... جبرئیل نزد حضرت رسول آمده و گفت: به خدیجه از سوی پروردگارش سلام برسان، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای خدیجه، ای جبرئیل است كه از سوی پروردگارت به تو سلام می رساند، خدیجه عرض كرد: الله سلام است و سلام از او است و سلام به او برمی گردد «سلام السلام، و منه السلام، و الیه السلام». [5] .
[1] در جلد 16/ 49 بحارالانوار از حضرت خديجه در اين باره شعري نقل شده است:
جاء الحبيب الذي اهواه من سفر- و الشمس قد اثرت في وجهه اثرا
دوستي كه او را خيلي دوست مي دارم از مسافرت آمد در حاليكه خورشيد در چهره اش اثري گذاشته بود.
عجبت للشمس من تقبيل وجنته- و الشمس لا ينبغي ان تدرك القمر
در شگفتم از خورشيد كه چگونه بر چهره او بوسه زده است با اينكه خورشيد را شايسته نيست كه خود را به ماه برساند.
[2] شريف القرشي، الامام الحسن 1/ 39.
[3] امين، سيد محسن، اعيان الشيعه 6/ 310.
[4] علامه مجلسي، بحارالانوار 22/ 152 و 16/ 11.
[5] علامه مجلسي، بحارالانوار 22/ 152 و 16/ 11.